Het zoeken naar een nieuwe Held naast het veld is eigenlijk nooit lastig. Bij Albatros lopen genoeg mensen rond die net even verder gaan dan anderen. Zo ook Eveline van Dames 2. In het verleden een aantal keer penningmeester, trainster van de mini’s en nu nog coördinator van de minicompetitie. De fanatieke speelster is bezig met mini en jeugdtrainers om een beleid om te zetten. Eveline, bij deze bedankt voor al het extra werk dat je voor de club sinds 1980 hebt gedaan. Hulde, ga zo door! We noemen je terecht een Held naast het veld. Dames 2 zal zeggen dat je dat ook in het veld bent, maar zo heet deze rubriek niet. Ha!
Page 150 of 160
De mascotte van SVU, een beer met een T-shirt waar Amsterdam op staat, heeft donderdagavond SVU niet de winst bezorgd. Heren 4 won de wedstrijd met 2-3. Dankje beer, zonder jouw gebrek aan inspiratie was het niet gelukt!
Heren 2 won met 1-3 van de studentenvereniging. Het team speelde zeer aardig. Het grote pluspunt was dat de ploeg voor elkaar door het vuur ging. Met hard werken sleepten ze de vier punten binnen. Goed jongens, jullie hebben Rik eigenlijk ook helemaal niet nodig in de strijd om het kampioenschap.
Nog maar twee weken en dan is het voorbij: de mooiste hal van Amsterdam gaat plat. Waar anders kun je rondom alle velden boven op een tribune zitten en warmlopen? Waar heb je mooi uitzicht op de wedstrijden? Waar heb je veel ruimte, zowel langs het veld als in de hoogte? Een hal met zo’n uitstraling, waar vinden we die? Nooit meer. Het is voorbij. De klok is al weg, de netten langs de muur zijn verdwenen. Het is begonnen. Beetje bij beetje wordt de Verheijhal ons afgenomen. Het einde is inzicht. Snik.
Foto: Wynand van Poortvliet
We hebben post! Nee, alweer geen fanmail, maar wel een brief van het Nederlands vrouwenteam. Je weet wel, dat team dat al jaren samen traint maar niet een ticket voor de Olympische Spelen wist te bemachtigen. Pijnlijke herinnering. De dames bieden geen excuses aan voor hun wanprestatie, gelijk hebben ze, dat is voor zwakkelingen. Maar willen wel even genoemd hebben dat ze toch ‘progressie hebben geboekt’ en dat telt ook, vinden ze zelf. Ook willen de dames het gewoon nog een keer proberen. Wat een onzin brief. O, we zien net dat ie eigenlijk ook niet eens aan ons gericht is. Als Nederlandse volleyballiefhebber staan wij hierbuiten. Lekker is dat.
De bal is eindelijk gespeeld. Het was alweer bijna twee maanden stil rondom het bericht dat de teamindeling van de dames op de schop gaat. Maar nu is de Technische Commissie eruit, de bal is geslagen: we gaan van vier naar drie damesteams. Reden: Dames 4 heeft nu al amper een team, laat staan volgend seizoen. Zo hebben twee dames het idee om naar het buitenland te gaan en waren er al twee gestopt. Kortom, je houdt geen team meer over. De zon doet wonderen, wellicht brengt de zomer nog een lading nieuwe dames, je weet maar nooit.
De afgelopen week begon slecht op 1 april met een 0-4 verlies voor Heren 4. Helaas geen grap. Dames 3 wist diezelfde dag het goede spel niet vast te houden en verloor met 3-2. Heren 1 maakte een hoop goed door met 4-0 te winnen. Heren 3 scoorde ook veel en ging naar huis met een 1-3 overwinning. Jeugd 1 verloor met 2-1. Dames 4 toonde karakter door met vijf spelers te winnen met 3-1. Tot slot Heren 2: het team speelde erg stabiel en nam alle punten mee naar huis: 0-4.
“We gaan naar het ziekenhuis om een foto te maken van je enkel”, zegt een ambulancebroeder. Wat een onzin dachten wij -dat kan toch ook hier- en schoten deze foto. Goed, niet helemaal scherp, maar het is en blijft een foto! Ha-ha, wat een lol. Maar Jessica blesseerde zich toch echt zaterdag, en daar is niets grappigs aan. Beterschap! De foto werd echter toch niet genomen -zou onze dan toch goed genoeg zijn?-. Over vijf dagen mag ze lachen naar het vogeltje, als ze een bloeduitstorting heeft. Dames 4 wist de wedstrijd te winnen met 3-1. Lekker!
Het Nederlandse zitvolleybalteam heeft zich solider getoond met het mannen en vrouwenteam en zich niet geplaatst voor Bejing. Nu is de hoop op jou gevestigd. Jawel, dat lees je goed! In 2012 kun jij in Londen, zittend op de vloer, een medaille binnenslepen. Want of je nou gehandicapt bent of niet, het gaat om die medaille.
O ja, mocht je niet gehandicapt zijn, dan mag je niet meedoen overmorgen. Dan is namelijk de eerste van twee selectie trainingen. Om je helemaal lekker te maken: er is ook nog een gratis lunch. En nee, geestelijke beperkingen tellen niet!
‘Je rolt de bal verkeerd om.’
‘Ooh, dat wist ik niet.’
‘Ja, dat zeggen ze allemaal.’
‘Maar ik ben nog maar acht jaar!’
‘Dat maakt niet uit, je krijgt gewoon een 6,66.’
Jawel, de NeVoBo ten top. Het geeft sinds een tijdje samen met de Volleybalkrant de ballenkinderen en de quick-moppers cijfers! Stoer hoor, acht tot twaalf jarigen afstraffen. Alsof ze op school nog niet dood gegooid met getallen, krijgen ze in het weekend ook nog cijfers. Een 6,66, jeetje, wat voor waardering is dat? Kom op, zoek iemand van je eigen leeftijd. Besteed eens energie aan nuttige zaken.
Hierbij een openbrief aan CTO: Albatros Heren 4 heeft vandaag met 4-0 van CTO 1 verloren. Het was voor jullie de eerste gewonnen wedstrijd van het seizoen. Nou komt de aap uit de mouw. 1 april! Kikker in je … je snapt het wel! Het was allemaal één slechte goede grap! We speelden niet echt serieus. ‘Je weet tog, fatoe man. 1 april, lache!’ Haha, we zijn der nou wel klaar mee met de eerste dag van april. Stomme &#!*^ dag! GRRR.
Eigenlijk zijn we wel een beetje blij. De Sjaak Afhaak Prijs uitreiken is namelijk iets wat je niet zomaar doet, dat moment is best lollig… Totdat je bedenkt dat het de Sjaak Afhaak Prijs is en er eigenlijk helemaal niks lolligs aan is. Hmm…
Het tromgeroffel mag je er zelf bij bedenken, maar hier komt de winnaar: US. Nee, niet U Suck, maar Universitaire Sportvereniging. De vraag is natuurlijk: WAAROM? Nou, de scheidsrechters van US ontbraken dinsdagavond in de Van Hogendorphal. Ene Gutterswijk en Groenendijk. Gelukkig was daar een goede zaaldienst die wel zelf wilde fluiten –kom je ook niet overal tegen- en was het zo opgelost. U krijgt de prijs, wij een volleybalavond. Niks aan de hand, gewoon doorballen.
Dames 3 wist de wedstrijd tegen Xenon niet te winnen. En als de scheidsrechter zelfs denkt dat er meer in zat, dan weet je helemaal dat 2-3 verliezen niet nodig was. De dames pakten de eerste twee sets, maar wisten het goede spel niet vast te houden. Dat verbaasde diezelfde scheids nou ook: “Jullie speelden zo stabiel, terwijl zij (doelend op de tegenpartij) soms rondrenden als kip zonder kop.” Dat mag de beste scheids best zeggen, hij was tenslotte van Xenon zelf.
Heb jij nog een slaapplek over voor een jonge meid? Dat’s fijn! Het meidenteam van Oranje zoekt namelijk nog gastgezinnen. Maarre, als alleenstaande man ben je ongeschikt. Logisch, de meiden komen in tweetallen. Veel te veel gedoe voor één man. De meiden houden niet van de wcbril omlaag doen, zelf hun trainingspak wassen en verplicht koken voor de man dez huises. Nee, dat gaat er niet in. Ze willen lieve, aardige mensen.
Informatie voor nieuwe leden
Bestel het T-shirt
Teller
Recente reacties