‘Historisch’. Zo noemde Geerten de uitslag van de confrontatie tussen Albatros Heren 1 en de koploper US. Nog nooit in het volleybalverleden van H1 heeft het team zo dik gewonnen van de koploper, aldus Geerten. En als je ook nog in ogenschouw neemt dat H1 met ‘maar’ zes spelers was afgereisd naar de Amstelcampus, waarvan maar liefst 3 invallers, dan smaakt de overwinning nog zoeter.

Sanne, Artem, Fernando en Bart waren geblesseerd of ziek. Dus moest er gezocht worden naar invallers. Stijn en Hilliard wilden graag meedoen. Helaas hadden we dan nog maar 5 mensen. Het was dan ook tot 15:00 uur onduidelijk of we überhaupt een team op de been konden brengen. Nadat vier mensen vriendelijk hadden bedankt voor de eer om in te vallen kwamen we uit bij Pedro (derde klasse). Die had wel zin en dat liet hij ook zien in de wedstrijd.

Voor Stijn was het een bijzondere wedstrijd. Het was namelijk een weerzien met zijn oude team. Hij was dan ook uitermate gemotiveerd om te ‘shinnen’. Gezien de staat van ons team en een blik op de ranglijst, hadden we echter geen enkele verwachting van onze confrontatie met de koploper. We waren dan ook zeer verrast met de winst in de eerste set. Eén punt uit de wedstrijd was al meer dan we hadden gehoopt. Maar we bleven uitstekend spelen en trokken set twee en drie ook naar ons toe. US had geen antwoord op onze servicedruk en zelfs in de vierde set kwamen we nog op setpoint. Helaas was het sprookje daarna uit en verloren we alsnog de laatste set. De overwinning smaakte desalniettemin niet minder zoet.

Het bleef daarna nog lang gezellig op de campus. Stijn speelde onder het toeziend oog van ‘oudgedienden’ Geerten en Ruud nog een potje beerpong met de dames van US 1. Toen moesten we maar eens op huis aan.