Na een wat moeizame reeks wedstrijden, kunnen we zeggen dat Dames 1 zich definitief veilig heeft gespeeld in de eerste klasse. Waar we aan het begin van het seizoen nog rond de 4e plek stonden, zijn we de laatste tijd wat gezakt. Het waren lastige weken met pieken (VVA uit; 3-2 winst na 2-0 achterstand) en dalen (bv. Beverwijk uit; kansloos 4-0).

En toen stonden we er woensdag weer, tegen de formatie uit Bovenkarspel (Sportiviteit Inzet Mentaliteit Oefening Kenmerken Ons Spel). Nu gelukkig thuis, met publiek, een bijna volledig fit team en goede spirit. Dat was ook te merken in de eerste twee sets. De aanval liep lekker, de tegenstander maakte veel fouten en natuurlijk gingen AL-le BA-llen Trots Richting Onze Spellie. In de derde set viel ondergetekende spellie uit met een duimblessure, maar door inval spellie Jette, en veel wilskracht werd toch ook deze set gewonnen (het jongste D1 uit de geschiedenis van Albatros stond inmiddels op het veld red.). Helaas sloeg de vermoeidheid toe de laatste set, waardoor er toch nog een puntje ging naar Bovenkarspel.
Al met al dus een wisselvallig seizoen, maar we hebben ons goed staande gehouden. Met nog 1 wedstrijd te gaan, kan ik zeggen dat ik sowieso Albatrots/Albaproud ben op al mijn teamgenoten en natuurlijk coach/trainer Herman!