Time-out – Robbie: ‘Wat doe ik in hemelsnaam in het veld?’ | Volleybalvereniging Albatros

Het is weer tijd voor een Tiime-out en ik schijn door Jiske uitverkoren te zijn om deze ruimte op te vullen. Ik zal het hebben over mijn rol in het team als libero. Mijn ervaring is, dat de meeste mensen nu heel raar gaan kijken, verbaasd ‘wat doe je?’ gaan roepen of gewoon niet weten waar ik het over heb. Ik verdenk zelfs leden van Albatros, die het ook niet precies weten. Daarom dit stukje om enige helderheid te verschaffen wat ik in hemelsnaam in het veld aan het doen ben.

Voor een foto van Robbie in zijn libero T-Shirt:

Eerst een stukje geschiedenis. De libero is in 1998 ingevoerd en is gespecialiseerd in defensieve taken. Dit was speciaal bedoeld voor Aziatische teams, omdat de volleyballers uit westerse landen steeds langer werden en steeds over het blok van die arme, kleine Aziaten sloegen. (Mag ik zeggen, want ik ben er ook één). Om toch de bal wat langer in het spel te blijven houden, is er een nieuwe constructie bedacht: de libero. De bedoeling is dat er een speler in het achterveld wordt gewisseld voor een speler, die goed kan verdedigen. In ieder geval beter dan de gewisselde speler. Meestal zo’n speler die alleen hard kan slaan en verder niks kan. (Iedereen die zich aangesproken voelt, sorry) . Het heeft even geduurd voor de libero ook buiten deze landen erkenning kreeg, maar nu heeft elk volleybalteam wat nationaal en internationaal aan de weg timmert, een libero in huis.

Wat betreft de libero: hij/zij draagt een anders gekleurd shirt, mag niet blokken of aanvallen als de bal boven de netrand is, mag niet serveren, mag geen set-up bovenhands binnen de 3-meter lijn geven, waar boven de netrand op aangevallen wordt. Wat doe ik dan wel, vraag je je nu af. De taak van een libero is simpel: een aanval van de tegenstander tegenhouden. De bal mag niet op de grond terechtkomen en dat doe je met hart en ziel. Zelfs je medespelers moet wijken voor jou. Je moet en zal die bal hebben, ook al moet je 2 meter ver duiken, de scheidsrechtersstoel inklimmen, supporters wegdouwen, bidons omver schoppen, tegen de paal lopen, salto achterover maken om die bal te halen. Oké, die laatste doe je alleen bij bossaballen. Maar toch: libero zijn, is best wel vermoeiend.

Ik hoop dat iedereen nu wat meer opgestoken heeft wat een libero doet. Bij deze hou ik me ook aanbevolen als iemand de behoefte heeft om omgeschoold te worden als libero.